Mevcut bir sistem, cihaz ya da nesnenin üretim aşamalarını da içerecek şekilde tasarım özelliklerinin ve / veya işlevsel özelliklerinin tahlil edilmesine tersine mühendislik (reverse engineering, RE) denir. Tersine mühendislik süreci bir yazılım üzerine veya bir jet motoru elemanı olan eksenel kompresör üzerine uygulanabileceği gibi, daha kapsamlı bir çözümlemeyle bir savaş uçağının tamamına da uygulanabilir. Hatta daha farklı disiplinler de göz önüne alınarak düşünülürse insan beyninin çalışma prensibini çözümleme süreci de tersine mühendislik örneğidir.

TERSİNE MÜHENDİSLİK (Reverse Engineering) yaklaşımı, ürün geliştirme zamanının azaltılması için işletmelere mükemmel bileşik (eş zamanlı) mühendislik (concurrent/simultaneous engineering) fırsatları sunar. Tersine mühendisliğin temel uygulamaları şu şekilde sıralanabilir;

Yeni bir parçanın tasarımı,

Var olan bir parçanın kopyalanması,

Yıpranmış veya hasar görmüş parçaların kurtarılması, düzeltilmesi ve yeniden tasarlanması

Model hassasiyetinin ve doğruluğunun geliştirilmesi,

Numerik modellerin denetlenmesi.

Kavramsal tasarım ile başlayan geleneksel (Düz) mühendislik sürecinin aksine, Tersine Mühendislik (Reverse Engineering) sürecinde ürün tasarımına. Gerçekte var olan bir modelin şekil bilgisinin elde edilmesi ile başlanır. Serbest ve karmaşık yüzeylere sahip olan gerçek parçaların geometrik bilgisinin elde edilmesi tersine mühendisliğin en önemli aşamalarından biridir. Yeniden yapılandırılacak parça modelinin kalitesi, başlangıç modelinin üzerine ölçülen noktaların sayısına, ölçüm tipine ve doğruluğuna ve ölçüm tekniğine (cihazın cinsi vb.) bağlı olarak değişebilir